In een vorig artikel heb ik (red.) eerder geschreven dat de mens net een virus is. Als je echt gaat kijken naar wat een virus is, dan is dit natuurlijk klinkklare onzin, maar kijk je naar het grote plaatje dan valt er wel degelijk wat voor te zeggen. De mens gedraagd zich net als een virus. Ze zijn ergens, doen niets anders als vermenigvuldigen, vernielen en verbruiken alle natuur (de aarde) die om zich heen zit, en als ze daar klaar zijn verplaatsen ze zich of breiden ze zich uit naar een nieuw stukje land.
Het zou kunnen zijn dat de natuur op aarde zich verzet tegen de mensen omdat die de hele natuur en de aarde uitput en kapot maakt. Al die virussen zijn dan een afweersysteem van de natuur om een populatie op peil te houden. Gewoon om te zorgen dat er niet te veel mensen komen die haar kunnen vernietigen. Helemaal uitroeien dat kan de natuur volgens mij niet, want daarvoor moet ze zichzelf bijna helemaal vernietigen.
Maar is dat in een ver verleden al niet eens eerder gebeurd? Denk aan dinosaurussen. Eindigt ook op ‘russen’. Maar dat is toeval…
Nu zijn er mensen en natuur, als het zo door gaat is er dadelijk alleen nog saai, liefst grijs, beton. Overal boren we gaten en halen van alles uit de grond, hakken we bomen om, leggen we asfalt of andere bestrating neer, bouwen we huizen en fabrieken, enzovoort. De overblijvende troep geven we terug aan de aarde. Nog even en je kleinkinderen kunnen alleen nog een boom in een fotoboek zien…
Datzelfde zien we gebeuren bij bacteriën, steeds meer bacteriën zijn bestand tegen de huidige vorm van antibiotica. Virussen en bacteriën kunnen zich evolueren en zelfs muteren, maar dat hebben wij, mensen en dieren op deze aarde, toch ook gedaan?
Bacteriën en virussen zijn allebei erg klein. De mens kan van beide behoorlijk ziek worden. Voor beide geldt dat hoe sterker je immuunsysteem is, hoe kleiner de kans dat je een ziekte oploopt. Daarmee houden de overeenkomsten zo’n beetje op.
We komen niet, als de meeste dieren, in een natuurlijk evenwicht met onze omgeving. Als we een gebied hebben verknalt of verloren laten gaan, dan gaan we gewoon naar een ander gebied. Eerlijk is eerlijk de moderne mens verbruikt per dag veel water en energie en stoot veel schadelijke stoffen uit. De wereld moet leven in een goede balans, maar de mensheid heeft dit in de laatste paar honderd jaar flink verpest (denk aan industrialisatie). Er zijn natuurlijk binnen de mensheid grote verschillen, de ene zet zich in de natuur te beschermen, de ander vernietigt het, maar over het algemeen zijn we natuurlijk niet goed bezig.
De mens zal zorgen voor de totale vernietiging van de aarde, en dus haar eigen leefgebied. Dit zal uiteindelijk ook zorgen voor de vernietiging van de mens zelf. Een virus, bacterie of parasiet zal nooit z’n totale leefomgeving verknallen, met als gevolg dat het er zelf slachtoffer van wordt. De mens is dus een stuk dommer dan een virus.
We zijn momenteel met meer dan zeven miljard. We zijn daarmee dan ook zeker geen bedreigde soort te noemen. Maar veilig zijn we allerminst: de mensheid kampt met diverse grote problemen. De grote vraag is dan ook: kunnen we ze het hoofd bieden? En zo nee, welk probleem wordt dan onze ondergang?
Wanneer gaan we echt beseffen dat we een onderdeel van de natuur zijn en dat niet alles meer kan?
John de Jager (red.), september 2022
Andere bronnen:
Geografie / Nemokennislink / De Groene Amsterdammer / MilieuCentraal