Het grote geheim van de lachspieren op oudere leeftijd
Laten we eerlijk zijn, ouder worden is een soort bizarre loterij. Je vindt rimpels waar je niet eens wist dat je rimpels kon krijgen, vergeet waar je je sleutels hebt gelaten (om ze vervolgens in de koelkast terug te vinden) en krijgt uitnodigingen voor doktersbezoeken alsof het VIP-events zijn. Toch is er één ding waar wij ouderen in uitblinken: humor. Want als je niet kunt lachen om het feit dat je je leesbril boven op je hoofd hebt terwijl je de hele woonkamer doorploegt, waar moet je dan om lachen?
Ouderdomskortingen
Ik had nooit gedacht dat ik het woord ‘korting’ zo vaak zou horen in mijn leven. Opeens krijg je overal korting: in musea, bioscopen, zelfs bij de kapper. En ja, je kunt dan wel denken dat ze het uit sympathie doen, maar ik zie het als een beloning voor overleven in deze jungle van technologie.
Toch moet ik oppassen met al die kortingen. De kans dat ik ooit ‘gepakt’ word voor het stelen van de gratis suikerzakjes bij de koffieshop, wordt met de dag groter. Het is niet alsof ik het nodig heb, maar ja, ik ben toch een oudere en ik moet dat stereotype een beetje in stand houden, nietwaar?
Er is tegenwoordig ook een nieuw fenomeen: het ‘senioren-uurtje’ in de supermarkt. Alsof het een soort Serengeti safari is, maar dan met bejaarden in plaats van wilde dieren. Iedereen strompelt met z’n karretje, net iets te langzaam, en vecht om dat laatste doosje met aanbiedingen alsof het goud is. Ik bedoel, als ik mijn korting niet krijg, dan verander ik van een lieve opa in een soort Ninja Turtle. Maar dan traag. Ja, ook mijn spieren willen soms niet wat ik wil, goed gezien!
Onze eigen medische dienst
Op je twintigste is een doktersbezoek een zeldzaamheid. Op je zeventigste is het bijna een wekelijkse sociale gebeurtenis. Heb je ooit geprobeerd een gezellig gesprekje aan te knopen in de wachtkamer? Hey, wat doe jij hier vandaag? Ah, artrose? Nee joh, ik ben hier voor m’n derde heup! We lachen erom, maar stiekem toch een beetje medelijden, hè?
Vroeger was een verjaardag een feestje. Nu is een verjaardag bij ons ouderen vaak vooral een gelegenheid om te discussiëren over de beste bloeddrukmedicatie en wie de beste fysiotherapeut kent. Wijn of borrel is vervangen door groene thee of water met een raar smaakje, en de enige dingen die stijgen, zijn je cholesterolwaarden.
Maar hier komt het goede nieuws: als je het slim speelt, kun je elke saai feestje omtoveren tot een soort humoristische talentenshow. Gewoon, met kleine opmerkingen. Zoals wanneer iemand klaagt over zijn rug, kijk je ze met een rechte rug aan en zeg je: Oh, jij hebt last van je rug? Wacht maar tot je knieën zich ermee gaan bemoeien. Het zorgt altijd voor een collectief lachmoment, gevolgd door wat gekreun als iedereen probeert op te staan.
Dan hebben we nog niet gehad over de zorgkosten. Wij ouderen worden er op aangekeken dat die zo hoog zijn. Ach, was vroeger dan alles beter, dacht het niet.
Erotiek, seks of …
Oh ja, daar wil niemand het over hebben, hè? Het idee dat wij oudjes nog steeds geïnteresseerd zijn in… nou ja, noem het maar. Ze denken dat, zodra je over de 70 gaat, je ineens in een aseksuele sfinx verandert. Maar geloof me, we hebben nog steeds een vonk. Het is alleen wat moeilijker om die vonk te vinden als je moet wachten tot je partner z’n leesbril heeft gevonden om überhaupt te zien wat er aan de hand is. Dan die afkortingen tegenwoordig: lhbtiq+! Weet je niet wat het betekend, heeft ook met seks of het niet-hebben van sex te maken. Nou, wij oudjes gaan meestal voor ‘abz-sex’ (altijd-beetje-zelf-sex). Het blijft behelpen, nietwaar?
En ja, natuurlijk is het allemaal iets langzamer. Soms is de enige beweging die we maken, het over en weer doorgeven van de afstandsbediening om eindelijk een leuke serie te vinden. Maar laat je niet misleiden door onze trage manieren. Soms, als we heel rebels zijn, gooien we er nog een kusje tegenaan voor het slapengaan. Het is tenslotte belangrijk om de passie levend te houden. Alleen niet te wild, want de verzekering dekt geen valpartijen meer bij dit soort dingen.
Overlevers dat zijn we toch?
Wat ik het mooiste vind aan ouder worden? Het mooiste aan ouder worden is dat je het recht hebt verdiend om helemaal niets serieus te nemen. Kijk, vroeger was ik misschien wel gestrest over alles: werk, kinderen, relaties. Je leert vanzelf dat je niet alles zo serieus hoeft te nemen. Die extra rimpel is geen schande, het is een medaille van doorzettingsvermogen. En ja, misschien ben ik een beetje vergeetachtig geworden Ik zie alles met een soort verwondering. Zoals wanneer ik bij de dokter kom en ze vraagt hoe ik me voel. Nou, alles kraakt en ik herinner me niet eens wat ik gisteravond heb gegeten, maar verder prima! Of als ik een trui in de kast vind en me afvraag of ik die gekocht heb, of dat hij spontaan is in de kast komen wonen.
Blijf genieten van het leven
Ze zeggen niet voor niets, leeftijd is maar een getal. Ja, kunnen wij zeggen als je de 75 gepasseerd bent. Wanneer je me ziet met een lach op mijn gezicht terwijl ik worstel met een kassabon of me afvraag waarom mijn plant minder levenslust heeft dan ik, weet dan: humor is het enige waar we nooit oud genoeg voor worden. Want uiteindelijk geldt voor ons ouderen maar één gouden regel: Je kunt er beter om lachen, want huilen veroorzaakt alleen maar meer rimpels.
Dus, voor al diegenen die denken dat ouder worden saai is: denk nog eens na. Wij ouderen hebben een geheim wapen. Het heet niets meer hoeven aantrekken van wat iemand anders denkt. We zijn door het leven gegaan, hebben alles al meegemaakt en nu zijn we hier, wijzer, grappiger, en met véél meer tijd om met die wijsheid en humor rond te strooien. Lach, leef, en onthoud: elke rimpel is gewoon een blijvende afdruk van een glimlach die je ooit hebt gegeven. Maar schattig? Nee. Wij zijn legendarisch.
Ugchelen, november 2024
John de Jager
info@wandelgroephetkristal.nl