Maand: maart 2020

Voor veel mensen betekent het coronavirus een plotseling ‘sociaal isolement’. Het is het belangrijk dat we in deze periode wel contact blijven houden met elkaar. Dit geldt ook voor de deelnemers van onze wandelgroep.
Van weken alleen zijn ga je niet dood, maar je kan er wel ziek van worden. Je hebt soms het gevoel dat je tegen de muren aanloopt, of dat de muren op je af komen.
Ouderen dreigen door het coronavirus minder bezoek en aandacht te krijgen van familie en mantelzorgers. Kinderen en kleinkinderen besluiten bij kleine verkoudheidssymptomen al bezoekjes af te gelasten. Daarnaast zijn ook nog de meeste activiteiten afgelast. En laten we eerlijk zijn, volwassenen met wel of geen kinderen, die er naast ook nog werken, hebben het ook niet makkelijk. Laat staan mensen die in de gezondheidszorg werken.

Regelmaat

Probeer nieuwe regelmaat te krijgen via vaste patronen. Het leven loopt nu eenmaal anders en reageer daarop. Niet door stress of negatief te denken, maar vooral naar de positieve dingen in het leven te kijken.
Maak meerdere keren per dag een klein ommetje en kijk goed om je heen, geniet van kleine dingen in de natuur. Zelfs van lichte regen kun je genieten. Doe de boodschappen niet in één keer maar verdeel dit en zoek rustige uurtjes in de winkel op. Heb je hobby’s of had je die vroeger? Besteed er meer tijd aan of pak het opnieuw op. Als je ergens meer van wilt weten, zoek het dan op en lees daarover. De digitale wereld verruimd je blik als je nieuwsgierig bent. Lezen en puzzelen zijn hele goede tijdverdrijven. Ben je of was je vroeger creatief, besteed daar tijd aan of begin opnieuw. Inspiratie is op internet genoeg te vinden. Zorg vooral voor een nieuwe regelmaat in je dagritme!
Hou contact met elkaar, met familie, vrienden en kennissen. Juist de digitale wereld geeft je die mogelijkheid. Het hoeft niet altijd van een ander uit te gaan, neem zelf het ook initiatief. Doe dat niet elke dag, maar een of twee keer per week. Maak via WhatsApp een familiegroep aan of laat die aanmaken door een familielid. Je kunt ’s morgens even een berichtje sturen door gewoon goede morgen te appen. De familie weet dan dat je wakker bent.

Wat doen wij

Al kunnen we dan niet wandelen en na afloop koffie of thee blijven drinken. Gezellig samen in de huiskamer zit er even niet in. Wij proberen wel in contact te blijven. We doen dit via e-mail, WhatsApp en de nieuwsbrief. Tevens zullen we zo nu en dan iemand opbellen om even te praatje te maken. Ons bellen kan natuurlijk altijd.
Zo proberen we toch contact te houden, positief te blijven, om straks weer samen aan de wandel te gaan. Ik kijk daar nu al naar uit, jij ook?
Blijf gezond en let een beetje op elkaar. Dan komt het allemaal wel goed.

Weet je nog toen je als kind uren in je eigen fantasiewereld kon doorbrengen? Na school met vriendjes hutten bouwen of met poppen spelen, zonder de tijd in de gaten te hebben. Als volwassenen zijn we allemaal ‘druk’ en is vervelen bijna een taboe geworden. Vijf redenen waarom het toch goed is om je af en toe eens ouderwets te vervelen. 
Maar eerst: wat is vervelen precies? Volgens psycholoog Wijnand van Tilburg treedt verveling op wanneer je activiteit niet voldoet aan een natuurlijke behoefte aan prikkels. Hij denkt dat dat een signaal is om jezelf uit een zinloze routine te halen. ‘Dus kan verveling je motiveren om een zinvollere activiteit te ontplooien’, legt Van Tilburg in de Volkskrant uit.
Lees verder…..

De Ierse neurowetenschapper Shane O’Mara stelt in een interview met NRC dat ‘veel en langer wandelen’ goed is voor lichaam én geest. ‘Het leven is tegenwoordig zodanig ingericht dat bewegen niet meer echt nodig is. Velen van ons zitten de hele dag achter een beeldscherm en het eten wordt thuisbezorgd of we gaan met de auto naar supermarkt.
En dat terwijl wandelen de grootste probleemoplosser is die er bestaat’, aldus Shane O’Mara.

‘Hopelijk zullen huisartsen wandelen ooit beschouwen als medicijn. Een medicijn zónder bijwerkingen. Op de Shetlandeilanden worden al strandwandelingen voorgeschreven door huisartsen, om zodoende lichamelijke en geestelijke aandoeningen preventief te verhelpen. Het advies? Vier keer per week om en nabij vijftien kilometer wandelen. Het maakt je zowel fysiek als mentaal gezonder.’ 

Wie echt wil lopen en oefenen zou volgens O’Mara een ruige of op zijn minst ongelijkmatige ondergrond moeten kiezen. Dan wordt wandelen moeilijker voor je hersenen, zodat ze actiever moeten zijn. Want als je beweegt is je brein ook actief. De Ierse neurowetenschapper noemt dat ‘mindwandering’

Wandelen kan overal, of je nu in de natuur bent of in de stad. In de stad is het wel handig als je een route neemt waarbij je lekker kunt doorlopen en niet elk moment wordt gedwongen te stoppen vanwege het verkeer. O’Mara zelf woont bijvoorbeeld in de heuvels op zo’n twintig kilometer van zijn werk aan Trinity College Dublin. Hij stapt steevast een paar haltes eerder uit het openbaar vervoer, zodat hij de rest van zijn tocht wandelend kan voltooien.
O’Mara vervolgt: ‘De hippocampus, één van de allerbelangrijkste hersenonderdelen, wordt sterker als je meer beweegt. Bewegen is essentieel, want als je spieren achteruit gaan, dan gaan ook je hersenen achteruit. En wandelen heeft zowel een herstellende als een genezende werking. Je zou kunnen zeggen: Je wordt oud als je blijft bewegen en als je stopt met bewegen word je niet oud.’

O’Mara schreef over dit onderwerp onlangs een boek. Het heet ’Te voet’ (!) en heeft als ondertitel ‘Hoe twee benen de mens verder brengen’.

Bron: NRC